Niemand wil toch bewust onveilig werken?

We praten met elkaar veel over hoe we de veiligheid op de bouwplaats kunnen verhogen. Dat is natuurlijk zeer positief, maar in de praktijk blijft er nog ruimte voor verbetering. Wanneer we kijken naar dagelijkse ongevallen van 25 jaar geleden tot nu, dan moeten we ons toch afvragen, waarom we de incidenten niet verder omlaag krijgen. We moeten de praktijk in beweging krijgen, zodat de veiligheid op de werkvloer structureel verbetert. Erover praten is prima, maar we moeten het vooral gaan doen. Want uiteindelijk niemand wil toch bewust onveilig werken? (Erik Velsink - Unica)

Sociaal maatschappelijk is er door de jaren wel wat veranderd. Wellicht heeft u dat afgelopen zomer zelf aan den lijve ondervonden. Met het heerlijke weer lekker op pad gegaan naar een mooi natuurgebied om te genieten van de zon en ter verkoeling een frisse duik in het water. Wanneer u naar huis vertrekt, laat u logischerwijs een schone plek achter. Maar als u om u heen kijkt, blijkt dit niet voor iedereen meer de norm te zijn. Overal liggen bulten troep, want het fatsoen om met elkaar in een halve minuut het afval te verzamelen en weg te gooien in de geplaatste containers verdwijnt soms uit pure gemakzucht. Het is toch een taak van de gemeente om afval op te ruimen? Dit gedrag zien we overal en heeft helaas ook op de bouwplaats zijn intrede gedaan. Opruimen is niet mijn verantwoordelijkheid, daar hebben ze iemand anders voor, of een ander moet dat maar doen. Ik ben ingehuurd om specifiek werk te verrichten. Niemand wil toch bewust onveilig werken? 

Ingesleten gedrag?

Onlangs was ik op een bouwplaats om de voortgang te bekijken. Prachtig om daar op het project aanwezig te zijn, maar toch verbaas ik me ook daar weer over de meest eenvoudige zaken, waarbij de veiligheid in het geding komt. Iemand was sparingen aan het boren, maar had het werkgebied eronder niet afgezet. Uiteindelijk valt er bij het boren gelukkig niets naar beneden, maar het boorsel laat hij naast het gat liggen. Wanneer ik deze persoon vraag waarom het werkgebied niet is afgezet, krijg ik het antwoord dat het tijd kost en hij het niet op zijn hoofd krijgt. En met betrekking tot het boorsel antwoordt hij dat hij is aangenomen om gaten te boren en niet om rommel op te ruimen. 

Deze houding met bijpassend gedrag is er door de jaren soms ingesleten, waarbij de te besteden tijd en de daaraan gerelateerde kosten wellicht net teveel de drijfveer zijn geweest, zonder dat we deze tijdsbesteding en werkelijke kosten vooraf eigenlijk echt transparant maken. We zijn het eigenlijk niet gewend om veiligheid echt zichtbaar te maken, waarbij we ons de vraag moeten stellen tot welke mate van detaillering we moeten gaan. 

Lees de complete blog van Ronald Velsink (De Veilige Bouwplaats)

Meer over Veiligheid in de Bouw