“Het moet snel, dus er staat flinke druk op de ketel”, zegt Ben Dekker (technisch manager bij het Rijksvastgoedbedrijf). Een recept voor ongelukken en incidenten? Niets is minder waar bij het bouwproject EMA. Bij de nieuwbouw van de 19 verdiepingen hoge European Medicines Agency (EMA) aan de Zuidas in Amsterdam staat veiligheid voorop. Twee betrokken medewerkers van Rijksvastgoedbedrijf (RVB) aan het woord.
De veiligheidsaspecten zaten al in het voorlopig ontwerp uit 2017 ingebakken en zitten daarom nu ook in de haarvaten van de opdrachtnemer. Adviseur V&G (veiligheid en gezondheid) bij het Rijksvastgoedbedrijf Marien Gijsbertsen werkte aan de risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) en is blij hoe er met veiligheid op en rond de bouwplaats wordt omgegaan.
De Bouwcombinatie voor EMA (Dura Vermeer en Heijmans) heeft een veiligheidsspecialist ingeschakeld die het werk klokje rond in de gaten houdt; dat is voor het eerst. Gijsbertsen: ‘We weten dat het bij de aannemer wel goed zit, maar er zijn ook onderaannemers. Daar zit vaak het grootste risico. Die mannen zijn net zo hard verplicht om een helm te dragen. En als iemand een paar keer verzaakt, komt de veiligheidsman in actie en krijgt de bewuste bouwvakker een gele of rode kaart.’
En verder? Elke dag is er een veiligheidsoverleg met de uitvoerders onder andere over of er onveilige zaken zijn geweest. Gijsbertsen: ‘Zo was er een versleten hijsband waarmee materiaal van een vrachtwagen wordt gehaald. En oh ja, er zat ook een keer iemand met zijn vinger klem. Alles wordt gemeld.’
Nog een jaar dan is het klaar; EMA moet medio november 2019 af zijn. ‘Het gebouw is over een paar weken al op het hoogste punt’, voorspelt Dekker. 'De bouwkern met de liften wordt met beton in een glijbekisting gestort: 24 uur per dag en 7 dagen in de week, 10 centimeter per uur,' Tijd is heilig. Maar alles gebeurt veilig en iedereen is gespitst op het voorkomen van ongevallen. Duimen maar.
Over de bouwontwikkelingen van EMA lees je meer op de website van het Rijksvastgoedbedrijf. (bron RVM, tekst Marianne Schijf)